VIDEO - 88-jarige Lina nog elke dag op pad als vrijwilliger

Een heel gewone vrouw, althans zo zegt ze het zelf, de achtentachtigjarige Lina Brouwer, je zou het haar niet geven. Ze is vrijwilligster in hart en nieren, “ik help mensen met alle liefde.”

Mevrouw Brouwer opent met een grote glimlach haar appartementsdeur op de vierde verdieping en zegt: “kom erin, doe alsof je thuis bent, koffie?”. Ze kijkt hier heerlijk weg naar de grote kerk en de nieuwe huizen op de plek van de oude Bergoss fabriek. Tot zes jaar terug woonde ze ergens anders in de Schadewijk. “Ik ben gek op tuinieren en had dan ook een hele grote tuin. Ik heb zelfs 18 jaar de tuin van mijn buurman bijgehouden.” Ze mist haar tuin, maar is tevreden en wat wil een mens nog meer? “Ik heb heel fijn werk en mijn rijbewijs is weer verlengd met vijf jaar”, verteld ze trots. “Ik kwam bij de dokter en die deed zo”, Lina steekt haar duim, al lachend, hoog de lucht in.

Gaatje vrij? 
Mevrouw Brouwer heeft een drukke planning: van dinsdag t/m zaterdag doet ze met en voor mensen boodschappen. Mensen in de flat weten allemaal dat ze vrijwilligerswerk doet en zeggen dan: “Ga je weer op stap?” In de winkels wordt Brouwer ook herkent, de mevrouw met de rode jas. “Ze kennen mijn naam niet, maar dat geeft niet.” Lina houdt er niet van om in de schijnwerpers te staan en is dan ook erg bescheiden. “Doe maar gewoon”, zegt ze dan, ietwat verlegen. Zondag bezoekt ze nog enkele mensen en maandag is ze vrij. Verder doet Brouwer alles in het huishouden zelf. Van wassen tot boodschappen doen, en alles daar tussenin. “Er is niemand hier in huis die het voor mij kan doen.”

Brouwer kan niet stilzitten. Ze staat ’s morgens om 6 uur op en gaat om 23 uur, na Hart van Nederland, naar bed. “Als ik niks te doen heb zit ik te breien. Ik heb nu tien truien en vesten af, en al veel mensen blij gemaakt met een zelfgemaakte trui. Ik ben nu alleen op zoek naar een nieuw patroon en dat is een hele uitdaging”, lacht ze. Voor de coronatijd ging Brouwer ook nog kaarten bij de Hille. Dat mist ze nu. ’s Avonds zit ze dan televisie te kijken of speelt ze een spelletje op de computer.

Heilsoldaat
Van oudsher is Lina een heilsoldaat. Wanneer je haar vraagt hoe lang ze al vrijwilligerswerk doet, antwoordt ze: “Al mijn hele leven. Ik heb bij het Leger des Heils altijd zwaar mannenwerk gedaan, maar altijd alles met liefde. Ik ben opgeroepen om mensen te helpen, wat moet je anders.”

Hoe trots ze is? Daar hoeft ze niks van te hebben. “Van trots ga je naast je schoenen lopen. Ik kan het, en als het kan, mag het.” Ze is vooral blij met het werk dat ze bij mensen uit handen kan nemen. “Dat ik dit kan en mag doen, is een hele eer, daar ben ik alle dagen dankbaar voor.”