Wonen in een rijkelijk stukje historie van Oss

De sheddaken van de tapijtfabriek, een begrip in Oss. Het duurde even, maar na bijna 40 jaar heeft het terrein een nieuwe bestemming; zes duurzame loftwoningen en een stadstuin. Een van de bewoners Hanneke de Munnik deed ‘carnavalszondag’ intrede in haar nieuwe huis tussen de zaagtandmuren. 

Hanneke de Munnik, een van de gelukkige bewoners van de nieuwe woningen, spreekt vol lof over haar huis. Zij en haar man Rob zijn gevallen voor de historische plek. De opa van Rob heeft altijd bij Bergoss gewerkt. De opa en oma van Hanneke woonden in de Molenstraat, wat praktisch de achtertuin is van de oude tapijtfabriek. “Ik speelde altijd bij het terrein van Bergoss. Dat mocht niet, maar er stond altijd wel een hek open”, zegt Hanneke lachend. “Het voelt heel vertrouwd om hier te wonen. De hond moet alleen nog even wennen, die ziet de hele dag bouwvakkers.”

Dat vertrouwde gevoel heeft ze ook met haar huidige buurtgenoten. “We helpen elkaar en zoeken elkaar op als we weer wat af hebben. We lopen de deur niet plat, maar weten elkaar te vinden.” De stadstuin, wat nu nog een grote zandbak is, moeten de inwoners van de zes woningen, en Spahuys, gaan bijhouden. Richting museum Jan Cunen komt ook een buurttuin. “Dit samen zal zorgen voor meer leven in de brouwerij. Er is sowieso altijd iets te doen hier. Elke dag staan er mensen naar binnen te gluren om te kijken hoe het is geworden. Dan zwaai ik vriendelijk!”

Geen carnaval maar toch verhuizen

Met heel hun hebben en houden zijn Rob en Hanneke op carnavalszondag verhuisd. Waar het normaal gesproken gezellig met een groep verhuizen is, en ’s avonds afsluiten met een pot bier, is het nu een strakke logistieke planning. “Dat is jammer.” Het huis is bewoonbaar, maar de gordijnen bijvoorbeeld zijn nog niet gekocht. “Je wilt toch dingen zien en voelen. We zijn verhuisd met alle spullen, en groeien dan steeds meer in een huis. De belangrijke dingen zijn klaar.”

De oude tapijtfabriek Bergoss is nog goed terug te zien. De oude dakconstructie zit nog vast aan de woningen. Het stramien van het huis is ook een sheddak. Het meest bijzondere vindt Hanneke de grote glaspartij van haar huis. “Het geeft veel licht en lucht. In de zomer kunnen we lekker de deuren openzetten en wordt buiten binnen en binnen buiten.” Naast het huis blijft het groen en onbebouwd. “Dat geeft een gevoel van ruimte om je heen.” De andere bewoners hebben aan de zijkant geen grote raampartij. “Bij hen voelt het alsof je middenin de fabriek staat, dat is ook erg bijzonder. Als je naar buiten kijkt, kijk je naar een stukje historie.”